Wstęp / Co się u nas studiuje / Fitoskładniki
Fitoskładniki, często określane jako fitochemikalia, to związki występujące w różnych roślinach. Z punktu widzenia kategoryzacji stanowią one specyficzną grupę, gdyż nie zaliczamy do nich witamin, minerałów, kwasów tłuszczowych, skrobi czy błonnika.
Obejmuje to ogromną liczbę substancji (rzędu wielu tysięcy) oznaczanych trudnymi do zapamiętania terminami – np. flawonoidy, terpeny, fenole, fitosterole, fitoestrogeny, ligniny, glukozynolany, izotiocyjaniany i wiele innych. Wiele z tych substancji ma znaczące działanie przeciwutleniające (najbardziej znane na rynku to karoteny i bioflawonoidy).
Stwierdzono, że niektóre składniki fitochemiczne zmniejszają ryzyko wystąpienia miażdżycowej choroby serca, a ponadto ograniczają procesy zapalne w tkankach uszkodzonych przez wolne rodniki. Bardzo intensywnie badany jest wpływ niektórych fitoskładników (głównie izoflawonów zawartych w soi) na różnego rodzaju nowotwory (piersi, prostaty, jelit).
W ich obfitości znajdziemy także substancje wykazujące działanie antybakteryjne i przeciwwirusowe, obniżające ciśnienie krwi i powstawanie zakrzepów, związki wspierające układ odpornościowy, pracę poszczególnych narządów ( wątroba, nerki, prostata itp.).
Wiele fitochemikaliów charakteryzuje się różnymi barwami – obecnie w roślinach znanych jest ponad 600 różnych barwników i wciąż odkrywane są nowe (większość z nich należy do grupy karotenów i karotenoidów).
Nazwy fitochemikaliów bardzo często pochodzą od nazwy rośliny (np. echinakozydy od nazwy Echinacea, ginkgozydy od nazwy miłorzębu japońskiego itp.).
Oprócz substancji prozdrowotnych w tej grupie znajdziemy także stosunkowo szeroką gamę substancji, które niezbyt nadają się do spożycia, niektóre mogą wręcz być niebezpieczne dla zdrowia. Rośliny wytwarzają je w ramach swoich mechanizmów obronnych, ogólnie określa się je jako antyżywieniowe. Z tego powodu w praktyce warto skupić się na tym, jakie konkretne produkty spożywcze należy spożywać lub jakie modyfikacje kulinarne i technologiczne zastosować, aby je wyeliminować.
Petra Pokorová, DiS.
Jestem terapeutą żywieniowym i poszukiwałam możliwości dalszego samokształcenia. Ze względu na mój napięty harmonogram z radością przyjąłem formę zdalną kursu żywienia Mgr. Jelínka – czyli połączenie samodzielnej nauki z wykorzystaniem tzw. map myśli i osobistego spotkania z wykładowcą na wspólnych seminariach w Pradze. Poszczególne rozdziały, które zostały bardzo dobrze i sprawnie opracowane, dosłownie i w przenośni wciągały mnie w dane zagadnienie. Poczułam ogromny przypływ energii i chęć zdobywania coraz większej ilości informacji. Dziś patrzę na problematykę żywienia człowieka oczami medycyny holistycznej. Poznałam podstawy Ajurwedy i Tradycyjnej Medycyny Chińskiej. Mogę już pomóc osobom, które doszły do ślepego zaułka medycyny klasycznej. Ten kurs jest naprawdę wyjątkowy w swoich czasach. Mogę tylko polecić.
Mgr. Petr Maršoun
Mimo, że zdrowym odżywianiem zajmuję się od wielu lat, brakowało mi wszechstronnego wykształcenia, aby uzupełnić braki w swojej wiedzy. Cieszę się, że wybrałam kurs Doradca Żywienia i Suplementacji. Dowiedziałam się wielu informacji nie tylko na temat odżywiania. Dostęp Mgr. Jelínka jest inspirująca, a cały kurs był bardzo interesujący. Nauka odbyła się w miłej atmosferze. Bardzo doceniam fakt, że współpraca nie kończy się na kursie, ale trwa dzięki sekcji absolwentów. Z pewnością nie był to mój ostatni kurs z Mgr. Płowy.
Ing. Jan Štěpán
Muszę przyznać, że pierwsze spotkanie z Mgr. Martin Jelínek był dla mnie wejściem do zupełnie nowego świata. Udział w kursie „Doradca ds. żywienia i suplementacji” otworzył mi oczy i pozwolił przede wszystkim zadbać o prawidłową dietę i zdrowie mojej rodziny. Ciągle słyszę o umierających wokół mnie ludziach, często poniżej 50. roku życia. Zawały serca, nowotwory, udary... Dzięki kursom ATAC wiemy dziś, jak zapobiegać tym problemom i tym samym eliminować nawet do 80% ryzyka przedwczesnej śmierci. Cenię sobie możliwość dalszej współpracy z wykładowcą Panem Mgr. Martin Jelínek, moim zdaniem wiodący ekspert w dziedzinie zdrowia nie tylko w Republice Czeskiej, ale także w Europie.