Zespół jelita drażliwego (IBS – Irritable Bowel Syndrome) to zaburzenie czynnościowe jelita grubego. Do najczęstszych objawów należą:
Dokładna przyczyna tego zespołu nie jest znana, ale uważa się, że jest on związany z:
1. Problemy trawienne.
W zespole jelita drażliwego dochodzi do zmian w perystaltyce jelit, przez co treść pofermentacyjna przechodzi przez układ pokarmowy albo zbyt szybko, albo wolno. Kiedy pokarm przemieszcza się zbyt szybko przez układ trawienny, pojawia się biegunka, ponieważ nie ma wystarczająco dużo czasu na wchłonięcie wody z pożywienia.
2. Zwiększona wrażliwość jelit.
Niektóre osoby mogą być nadwrażliwe na sygnały wysyłane do mózgu przez przewód pokarmowy (dotyczące głodu, sytości lub chęci wypróżnienia). Ta nadwrażliwość będzie następnie objawiać się łagodnymi trudnościami trawiennymi.
3. Stres emocjonalny.
Intensywne stany emocjonalne (stres, niepokój...) mają zdolność wywoływania zmian chemicznych, które zakłócają normalne funkcjonowanie układu trawiennego.
4. Jakość diety.
Do najczęściej wymienianych problematycznych produktów spożywczych należą:
Objawy zespołu jelita drażliwego można korygować poprzez dostosowanie diety skupiającej się na:
1. Ograniczenie nietolerancyjnej żywności.
Konieczne jest monitorowanie, które pokarmy mają wpływ na wywoływanie objawów zespołu. Jeśli osoba dotknięta chorobą prowadzi dokumentację, łatwo jest stopniowo eliminować nieodpowiednią żywność lub substancje. Są to najczęściej:
W praktyce w kontekście leczenia IBS coraz częściej stosuje się dietę low FODMAP, co daje ciekawe rezultaty.
2. Zwiększanie spożycia błonnika.
Ma to zastosowanie w sytuacjach, gdy jadłospis wykazuje swój długotrwały deficyt. Wystarczająca ilość błonnika stabilizuje perystaltykę jelit, wpływa na gospodarkę wodną w jelitach i zapewnia odżywienie mikroflory jelitowej. Należy zachować ostrożność, aby zbyt gwałtownie zwiększyć objętość włókna, co może spowodować większą reakcję perystaltyczną. Jednocześnie poruszono także kwestię związku z FODMAP, gdy konieczne jest przestrzeganie ograniczenia spożycia oligosacharydów jako źródła rozpuszczalnych frakcji błonnika.
3. Modyfikacja aktywności mikroflory jelitowej.
Mając na uwadze indywidualne potrzeby jednostki, ma na celu:
Tutaj także trzeba podkreślić związek z FODMAPami, tj. należy zająć się formą diety, a następnie zasadnością potencjalnej suplementacji.
Ing. Jakub Žatečka
Pomimo tego, że na początku kursu nie wiedziałam, czego się po nim spodziewać, a tak było trochę sceptyczny, mogę tutaj powiedzieć, że jestem bardzo szczęśliwy, że go ukończyłem tuż przy Mgr. Marcin Jelínek. Kurs jest dla mnie ogromną korzyścią, to prawda przejrzyście zaprojektowany, prosty, z dużą porcją ważnych informacji dla każdego, kto chce poświęcić się i rozwijać swoją wiedzę z zakresu żywienia doradztwo. Z niecierpliwością czekam na kolejne kursy, na które z pewnością wybiorę się z Panem Mistrzem. Bardzo go szanuję i uważam za pełnego profesjonalistę i osobę samą w sobie miejsce.
Martin Prašivka
Ponieważ moja obecna praca nie daje mi satysfakcji, poszłam w kierunku, w którym jestem zainteresowań, a jednocześnie pomaga ludziom w lepszym życiu. Zdecydowałem więc weź udział w kursie Doradcy Żywieniowego i podążaj tą ścieżką.
Bc. Ondra Matoušek
Na kurs poszłam po osobistym poleceniu, mając wówczas wykształcenie wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i kilka lat próbowania na sobie różnych zabiegów żywieniowych. Najbardziej obawiałem się tego, że nie spędzę większości czasu na powtarzaniu już znanych informacji i naprawdę nie wyniosę czegoś z kursu. Ale już w pierwszym tygodniu pozbyłem się strachu, kiedy znalazłem fakty nawet w absolutnie podstawowych kwestiach, które mnie wzbogaciły i potwierdziły doskonałe referencje, które pierwotnie otrzymałem. Naprawdę byłem pod wrażeniem holistycznego spojrzenia Pana Jelínka, który potrafił przekazać swoim uczniom wiele ciekawych informacji niezależnie od poziomu, przełożonych bezpośrednio na praktykę poprzez program żywieniowy ZOFapp, który nie ma konkurencji na krajowym rynku pod względem z różnorodności jego funkcji. Oprócz informacji związanych z odżywianiem, przekazuję z kursu cenne rady dotyczące założenia firmy i nieco innego sposobu myślenia nie tylko o kwestiach żywieniowych, które mogę polecić każdemu, niezależnie od jego aktualnego poziomu. Ten sześciomiesięczny proces edukacyjny w połączeniu z seminarium przygotowawczym do egzaminu państwowego postrzegam jako doskonałe przygotowanie do praktyki klinicznej i do egzaminu jako takiego. Szanuję Martina Jelínka jako osobę, widzę w nim fachowca na właściwym miejscu i jestem wdzięczny za czas, który mogłem z nim spędzić.
