Kurzy ATAC

Wstęp / Co się u nas studiuje / Perystaltyka jelit

Perystaltyka jelit

Perystaltyka jelit

Perystaltyka jelit oznacza ruch ścian jelita cienkiego i grubego, który służy przemieszczaniu ich zawartości. Te rytmiczne ruchy są kontrolowane przez:
1. Autonomiczny układ nerwowy.
Zapewnia to automatyczne i nieświadome wypróżnienia.
2. Aktywność mikroflory jelitowej.
Na szybkość trawienia przez jelita wpływa także różnorodność mikroflory, na którą składa się także równowaga pomiędzy mikroorganizmami probiotycznymi i chorobotwórczymi.
3. Jakość diety.
Ma to podwójny wpływ na perystaltykę:
A) Bezpośredni w postaci ilości włókna, które w znacznym stopniu kontroluje ruchy perystaltyczne.
B) Wtórne poprzez wpływ na aktywność mikroorganizmów jelitowych, którym zapewniamy niezbędne źródła składników odżywczych.
4. Stan zdrowia.
Największy wpływ mają nietolerancje pokarmowe i alergie, czy też stany zapalne w przewodzie pokarmowym (choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego itp.).
5. Nastrój emocjonalny.
Ogólnie rzecz biorąc, czynniki stresowe przyspieszają perystaltykę.
6. Aktywność ruchowa.
Ruch (mechanicznie) przyspiesza przejście strawionego pokarmu przez przewód pokarmowy, z kolei brak aktywności fizycznej go spowalnia (często jest przyczyną zaparć).
7. Używane narkotyki.
Większość antybiotyków (prowadzi do uszkodzenia mikroflory jelitowej), następnie niektóre leki przeciwdepresyjne i kortykoidy.

Równowaga w obszarze stabilności wypróżnień ma tendencję do przesunięcia się do dwóch skrajności:
1. Przyspiesza.
Przyczyny to:
- stres,
- niektóre stosowane leki,
- dysbioza jelitowa prowadząca do stanu zapalnego,
- nietolerancje i alergie pokarmowe,
- długotrwały brak błonnika,
W skrajnych przypadkach pojawia się biegunka.
2. Spowalnia.
Przyczynami są najczęściej:
- brak ruchu,
- dysbioza jelitowa spowodowana np. stosowaniem antybiotyków.
Może wystąpić zaparcie.

Wpływ diety na perystaltykę jelit

Modyfikacje menu należy wprowadzać w oparciu o dostępne informacje dotyczące przyczyny problemu. Generalnie zawsze warto przeanalizować dotychczasowy sposób odżywiania i spróbować wykryć wszelkie rozbieżności, które mogą być potencjalną przyczyną zaistniałej sytuacji. W praktyce tak jest najczęściej (w przypadku obu skrajności, czyli ruchów szybkich lub wolnych):
1. Brak błonnika.
Pożądane jest stopniowe zwiększanie jego spożycia, przy czym celem nie musi być ograniczenie normalnie zalecanych dawek dziennych (25 – 35 g dla dorosłych), ale poszukiwanie optymalnej dla danego osobnika (można to łatwo przejść do ponad dwukrotnie większa niż zwykle zalecana ilość). Należy jednocześnie uwzględnić stosunek błonnika nierozpuszczalnego do rozpuszczalnego.
2. Brak probiotyków.
W przypadku braku równowagi w różnorodności mikroflory jelitowej, korzystne jest dostarczenie dodatkowo kultur probiotycznych. Można to osiągnąć poprzez spożywanie produktów fermentowanych, np. fermentowane warzywa, pasty miso, fermentowane produkty mleczne powinny znaleźć się w jadłospisie.
3. Brak krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych.
Jest to bezpośrednio związane z aktywnością mikroflory jelitowej. Krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA) są wytwarzane przez pożyteczne bakterie jelitowe. Stanowi główne źródło pożywienia dla komórek jelita grubego, które dzięki temu mogą w pełni spełniać swoją funkcję. W diecie oznacza to zapewnienie wystarczającej ilości błonnika, produktów fermentowanych i utrzymanie równowagi w proporcjach makroskładników odżywczych.
4. Brak równowagi pomiędzy wapniem i magnezem.
Magnez ma działanie relaksujące (= przeczyszczające). Jeśli występuje znaczna przewaga jego aktywności, perystaltyka jelit również może reagować na tę nierównowagę. W praktyce sytuacja taka ma miejsce albo w przypadku niektórych alternatywnych form odżywiania się (weganizm), albo w przypadku niewłaściwego obchodzenia się z suplementami diety.

Co o badaniu mówią nasi absolwenci

Lisa Nosková, DiS.

Wybrałam ten kurs, ponieważ interesują mnie alternatywne sposoby odżywiania i Chciałem dowiedzieć się więcej o żywieniu w ogóle. Ponieważ dużo Podróżuję i jestem w Czechach przez ograniczony czas, kurs online był dla mnie idealny rozwiązanie. Nauka nie tylko sprawiała mi przyjemność, ale wręcz przerosła moje oczekiwania. Dziękuję bardzo Panu Jelínkowi za holistyczne, indywidualne i profesjonalne podejście. Ty też jesteś Bardzo doceniam fakt, że po ukończeniu kursu nadal mamy dostęp do poradnictwa on-line. Cały kurs bardzo mnie wzbogacił i zmienił moje życie na lepsze. Gorąco polecam!!

Bc. Jana Jílková

Brałem w życiu x kursów, więc mogę porównać. W każdym z poprzednich kursów czegoś mi brakowało, a ten przerósł moje oczekiwania. Naprawdę nie przesadzam. Nie mam nic do zarzucenia temu kursowi. Pan Jelínek był wspaniałym wykładowcą i przewodnikiem. Wyraziłem zgodę na konsultacje i podzielenie się wrażeniami z innymi uczestnikami kursu. Kolejną korzyścią były spotkania raz w miesiącu i możliwość wyjaśnienia niejasności. Niesamowita była także aplikacja ZOF do tworzenia menu. Bardzo doceniam nieograniczony dostęp do kursu, ponieważ nawet dziś lubię przeglądać niektóre rozdziały jeszcze raz i w poradni w poszukiwaniu ciekawych pytań i odpowiedzi. W praktyce wykorzystuję teraz bardzo cenne informacje, których nauczyłem się na kursie. Dlatego też bardzo serdecznie dziękuję Panu Jelínkowi!

Mgr. Barbora Hamerníková

Każdemu, kto naprawdę chce zgłębić tę dziedzinę, polecam kurs Konsultanta ds. Żywienia i Suplementacji. W przeciwieństwie do wielu kursów przyspieszonych, które często nie obejmują nawet podstaw żywienia, ten kurs oferuje naprawdę kompleksowe podejście. Dzięki studiowaniu biologii molekularnej i komórkowej przeszedłem szereg przedmiotów, takich jak biologia różna, immunologia, genetyka, chemia, ale także żywienie. Mocno skupiam się na dowodach i podejściu naukowym, dlatego doceniam głębię tego kursu. Nauka o żywieniu stale się rozwija, więc z pewnością nie kończy się na egzaminie. Podobało mi się, że kurs obejmował także alternatywne kierunki żywienia, co pozwoliło mi spojrzeć na odżywianie z różnych perspektyw. Teraz wykorzystuję swoją wiedzę z biologii molekularnej i genetyki w praktyce. Moim celem jest edukowanie ludzi o tym, jak działa ich organizm i jak mogą wykorzystać tę wiedzę na swoją korzyść.