Weganizm

Witam, dowiedziałam się, że weganizm może zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 lub pomóc osobom nią dotkniętym. Czy jest w tym jakaś prawda?

Jeśli dieta wegańska wykazywałaby równowagę żywieniową (którą można zapewnić) i jednocześnie opierałaby się na spożywaniu żywności nieprzetworzonej przemysłowo, to tak, potwierdzają to liczne badania. W praktyce jednak nie jest absolutnie konieczne rozwiązywanie sytuacji cukrzycy w taki skrajny sposób, mniejsza zawartość mięsa lub w ogóle produktów przemiany materii pochodzenia zwierzęcego w związku z insulinoopornością i cukrzycą typu 2 nie zaszkodzi.

Witam, chciałbym zapytać o kwestię wegan w ciąży lub ich rozwijającego się potomstwa oraz witaminy K2M4. Chciałabym się dowiedzieć, czy w przypadku kobiety w ciąży można dostarczyć wystarczającą ilość tej formy witaminy K2 z zróżnicowanej diety wegańskiej dla kobiety w ciąży i jakie są jej najbogatsze źródła. Dziękuję.

Dobrym źródłem K2 jest żywność fermentowana (najbogatsza jest natto), teoretycznie populacja wegan nie powinna mieć z tym problemu. Znaczną ilość K2 wytwarza także mikrobiom jelitowy, co jest kolejnym powodem, dla którego weganie posiadający wystarczającą ilość błonnika nie powinni wykazywać oznak niedoboru. Kwestią do dyskusji jest jednak działanie tej witaminy, której zadaniem jest między innymi usprawnienie metabolizmu wapnia – spożycie tego pierwiastka u wegan jest na dłuższą metę zdecydowanie niewystarczające, ponadto obecny wapń w diecie roślinnej jest bardzo trudny w zastosowaniu ze względu na wiązanie się z substancjami antyodżywczymi. Osobiście w przypadku wegan większą uwagę zwróciłbym na zapewnienie odpowiedniej ilości łatwo przyswajalnego wapnia, co w ogólnym ujęciu jest potencjalnie większym problemem/wyzwaniem niż wyimaginowany deficyt K2 (dzieje się to najczęściej przy zaburzeniu różnorodności biom jelitowy lub brak produktów fermentowanych w diecie).

Dobry wieczór, zastanawiam się jak osiągnąć idealny dla weganina stosunek Ca-Mg, lub przynajmniej się do niego zbliżyć. Bardzo trudno jest mi osiągnąć tę równowagę, dlatego mam tendencję do braku równowagi na korzyść magnezu. Czy w takim przypadku, lub ogólnie w przypadku wegan, warto włączyć wapń w postaci suplementu? Również ze względu na bardziej problematyczne wchłanianie Ca ze względu na wyższą zawartość składników antyodżywczych. Z góry dziękuję i życzę miłego dnia.

W zadaniu rozwiązujesz sytuację, która w praktyce stanowi realny problem. Wyższy stosunek magnezu do wapnia jest po prostu typowy dla wegan, a utrzymanie równowagi na tym poziomie jest wyzwaniem, zwłaszcza bez wspomagającej suplementacji. Na przykład coraz większa liczba producentów żywności stara się wzbogacać produkty (nie tylko czysto wegańskie) wapniem, dlatego warto wykorzystać potencjał tych opcji podczas tworzenia menu w prawdziwym życiu. Jeśli nie zapewnisz wystarczającej ilości wapnia, w przypadku długotrwałego niedoboru (lub braku równowagi w magnezie), będzie to miało wpływ głównie na koordynację nerwowo-mięśniową (= „zmniejszy się napięcie”) i zmniejszenie gęstości kości (obecność białka w diecie, stosunek Ca:P i poziom aktywności fizycznej).