Warzywa

Witam, podejrzewam, że moja niestrawność może być związana z ilością błonnika w mojej diecie. Skłaniam się ku diecie wegetariańskiej/wegańskiej. Tworząc jadłospisy w aplikacji i monitorując ilość błonnika przekonałam się, że da się zmieścić w limicie nawet przy dość (jak dla mnie) małej ilości warzyw, plus przewaga pełnoziarnistych produktów i to już za dużo. Czy rozwiązaniem jest dodanie do diety warzyw poddanych obróbce cieplnej, płatków łuskanych, białej mąki, aby ułatwić trawienie? (ponownie mam na myśli wysoki IG i obciążenie)... Jak można rozwiązać ten problem u wegan? Dziękuję

Gdy tylko zmniejszysz w swojej diecie udział pokarmów pochodzenia zwierzęcego, ilość przedstawicieli roślin automatycznie wzrośnie. Jeśli w takiej sytuacji podstawą diety są także surowce nieprzetworzone przemysłowo, które zawierają znacznie większą ilość błonnika, naturalnym jest, że ilość błonnika w diecie również wzrośnie. Przewód pokarmowy zawsze będzie reagował na nadmiar błonnika na swój sposób, nie da się tego uniknąć. Należy zatem zmodyfikować dietę w taki sposób, aby m.in. w ciągu dnia monitorować zawartość błonnika, a jeśli reakcja przewodu pokarmowego wskazuje na przekroczenie limitu, zasadne jest ograniczenie jego spożycia błonnika, a jednocześnie dokładnie poddać go obróbce cieplnej, aby zmniejszyć obciążenie trawienia. Zwiększa się wymagalność tego procesu wobec weganizmu, tj. tym ostrożniej będziesz musiał wybierać produkty, które będą stanowić rdzeń Twojego menu.

Witam, tak dla ciekawości chciałbym zapytać czy jest też podane procentowo ile składników odżywczych tracą owoce czy warzywa jeśli są i nie są uprawiane ekologicznie :) Dziękuję

Choć istnieją badania porównujące wartość odżywczą owoców i warzyw uprawianych konwencjonalnie i ekologicznie, ich wyniki nie są jednoznaczne (różnią się w zależności od rodzaju owocu lub warzywa, gleby, warunków klimatycznych i innych czynników). Ogólnie można tylko powiedzieć, że organiczne owoce i warzywa zawierają większe ilości przeciwutleniaczy, witamin i minerałów niż rośliny uprawiane konwencjonalnie.

Witam, chciałbym zapytać o opinię na temat spożycia cukru. WHO zaleca maksymalnie 50 g, optymalnie 25 g cukrów prostych, ale wydaje mi się to nierealne. Dwie porcje po 150 gramów owoców już dodają 30g, nie mówiąc już o włączeniu nabiału, warzyw i innych produktów spożywczych. Rozumiem, że jest to wartość uśredniona, jednak bardzo często jako przyczynę wszelkich możliwych problemów zdrowotnych wymienia się cukry proste, podczas gdy 25g cukrów to naprawdę bardzo niski limit. Dziękuję

Aktualne zalecenia w zakresie spożycia cukru to wskazania WHO w kierunku maksymalnie 90 g dziennie, z czego dodaje się 50 g, przy czym przyjmuje się, że ilość 50 g zmniejsza się do 25 g. Podczas sprawdzania jakości żywienia, należy zatem rozróżnić cukry naturalnie zawarte w żywności i dodawane podczas jej przetwarzania. Faktem jest, że owoce i ich przetwory (soki, kompoty, dżemy...) są najbogatszym źródłem naturalnie występujących cukrów, dlatego warto kontrolować proporcje tej grupy produktów w jadłospisie. To samo dotyczy kategorii żywności zawierającej dodatek cukrów, gdzie istnieje znacznie większe ryzyko ich nadmiaru. To jeden z wielu wymownych przykładów i w zasadzie powód, dla którego warto monitorować jakość odżywczą diety, liczby mogą czasami mówić wyraźnie... 25 g dodatku cukru dziennie na pierwszy rzut oka wydaje się niskim limitem, ale kiedy w przeliczeniu jest to 6 kostek cukru, co w tej wizualizacji przybiera nieco inny wymiar niż wartość abstrakcyjna. Masz rację, że osiągnięcie tego limitu nie jest łatwe, szczególnie w dłuższej perspektywie. Z drugiej strony trzeba zdać sobie sprawę, że jest to składnik diety, którego tak naprawdę nie potrzebujemy, a który też nie jest korzystny dla zdrowia. Temat ten powinien skłonić do zastanowienia się nad tym, jak rygorystycznie będziemy monitorować proporcje żywności naturalnej i przetworzonej przemysłowo w naszej diecie.