Wybrane pytania z konsultacji on-line, która jest integralną częścią organizowanych przez nas kursów.
Skrobia z tapioki zawiera minimum skrobi opornej ze względu na obróbkę technologiczną surowca. Jeśli zależy Ci na prebiotycznym działaniu diety, stosuj skrobię ziemniaczaną (absolutnie najlepszy jest tłoczony sok ziemniaczany) lub skup się na złożoności w wyborze pokarmów bogatych w błonnik. Obróbka cieplna zmienia strukturę skrobi, po schłodzeniu żywności zawartość skrobi opornej jest zawsze wyższa. W tym sensie korzystniejsze jest spożywanie potraw poddanych obróbce cieplnej na zimno, choć w praktyce zasada ta stosowana jest bardzo sporadycznie. Z tego też powodu do aplikacji ZOF nie włączyliśmy nawet funkcji obliczania skrobi opornej w odniesieniu do obróbki cieplnej żywności, nie ma ona szerszego zastosowania praktycznego.
Skrobie oporne to takie, które są odporne na proces trawienia. Zachowują się zasadniczo tak samo jak błonnik rozpuszczalny – ulegają procesowi fermentacji pod wpływem działania mikrobiomu jelitowego w jelicie grubym. W wyniku tego procesu powstają tzw. krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe, które są ważnym źródłem energii dla komórek tworzących wyściółkę jelita grubego. Skrobie oporne mają między innymi inne (korzystne dla zdrowia) działanie, z których najważniejszym jest zdolność wspomagania wzrostu wrażliwości komórek na insulinę (bardzo ważna dla diabetyków). Wyróżnia się kilka rodzajów skrobi opornych, występują one w zbożach, roślinach strączkowych, nasionach, bulwach (ziemniaki, słodkie ziemniaki) czy owocach (niedojrzałe banany – w procesie dojrzewania te oporne skrobie stają się jadalne).
Ten rodzaj skrobi opornej nie powstaje po ugotowaniu, jest już w żywności - pod wpływem ciepła jej struktura zmienia się na taką, która jest przyswajalna dla przewodu pokarmowego człowieka, jednak po schłodzeniu żywności ponownie zmienia się strukturalnie do postaci niestrawnej, która pełni funkcję prebiotyku dla mikroorganizmów jelitowych. Jeśli chcesz zastosować tę formę skrobi wstecznej jako prebiotyk, konieczne jest spożywanie pożywienia na surowo lub po obróbce cieplnej, pozostawienie go do ostygnięcia i zjedzenie na zimno.
Skrobie oporne to takie, które są odporne na proces trawienia. Zachowują się zasadniczo tak samo jak błonnik rozpuszczalny – ulegają procesowi fermentacji pod wpływem działania mikrobiomu jelitowego w jelicie grubym. W wyniku tego procesu powstają tzw. krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe, które są ważnym źródłem energii dla komórek tworzących wyściółkę jelita grubego. Skrobie oporne mają między innymi inne (korzystne dla zdrowia) działanie, z których najważniejszym jest zdolność wspomagania wzrostu wrażliwości komórek na insulinę (bardzo ważna dla diabetyków). Wyróżnia się kilka rodzajów skrobi opornych, występują one w zbożach, roślinach strączkowych, nasionach, bulwach (ziemniaki, słodkie ziemniaki) czy owocach (niedojrzałe banany – w procesie dojrzewania te oporne skrobie stają się jadalne).
