Wybrane pytania z konsultacji on-line, która jest integralną częścią organizowanych przez nas kursów.
Dostosowywanie menu ma sens, trzeba je tylko wdrożyć ostrożnie. Jeśli celem jest korekta O3:O6, skup się najpierw na osiągalnym ograniczeniu O6. Przy zwiększaniu O3 suplementacja nie jest koniecznie konieczna, zacznij od włączenia źródeł ALA, z których organizm wytworzy minimalną niezbędną dawkę DHA i EPA, wydaje się to być bezpieczną procedurą. Jeśli uwzględnimy ryby, spożycie O3 jest nieco dyskusyjne, ponieważ jego ilość różni się znacznie u tych samych gatunków ryb w zależności od warunków, w jakich żyły. Różnic może być wiele, dlatego trudno jest skorygować dietę pod kątem wymagań lekarzy. Dzięki kontrolowanej kontroli czynników krzepnięcia bezpieczniej jest, gdy spożycie substancji przeciwzakrzepowych jest stabilne w długim okresie (= bez znaczących wahań), dzięki czemu lekarze mogą lepiej dostosować dawkowanie leków.
Ogólnie rzecz biorąc, osoba cierpiąca na jakiekolwiek problemy zdrowotne, na które zażywa leki, powinna skonsultować się z lekarzem w sprawie (nie)przydatności suplementów diety. Efekty stosowania suplementów stale się poprawiają w związku z rozwojem, mimo wysiłków wynikających z ograniczeń legislacyjnych mających na celu zmniejszenie ich wpływu na metabolizm, może pojawić się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W przypadku leczenia przeciwzakrzepowego dotyczy to stosowania witaminy K, podobne działanie ma również Q10. Wręcz przeciwnie, tłuszcze omega-3 mają działanie przeciwzakrzepowe, mogą wzmacniać działanie tych leków.
Dziękuję za komplement, cieszę się, że kurs przypadł Ci do gustu. Jako wykładowca stawiacie przed mną wyzwanie w postaci konieczności przekazania informacji nie tylko laikowi, zainteresowanemu zgłębianiem tajników prawidłowego odżywiania, ale także Wam – ekspertom – których wiedza dalece przekracza ramy zawodowe tego kursu. Postaram się tym bardziej nie zawieść, to też popycha mnie do przodu...:-) Antykoagulanty takie jak warfaryna czy heparyna jedynie zapobiegają tworzeniu się zakrzepów (czyli nie wpływają na już powstałe skrzepy) konkurując z witaminą K, których organizm potrzebuje do tworzenia czynników krzepnięcia. Zasada działania kwasów omega-3 na agregację płytek krwi jest inna: kwasy tłuszczowe omega-3 konkurują z omega-6 (głównie kwasem arachidonowym) o przedostanie się do błon płytek krwi (jest to m.in. jeden z powodów, dla których tak się dzieje zaleca się zapewnienie stosunku o3 do o6 na poziomie 1:1-5). Jeśli EPA i DHA stanowią główną część spektrum otrzymywanego o3, wzrasta produkcja prostaglandyny I2 (prostacykliny – PGI2), która bezpośrednio hamuje agregację płytek krwi i ma miejscowe działanie rozszerzające naczynia. Jednocześnie produkcja tromboksanu A2 jako pochodnej kwasu arachidonowego, który jest wytwarzany przez płytki krwi, nasila obkurczenie naczyń, a jego zadaniem jest wspomaganie aktywacji nowych płytek krwi. Efekty te objawiają się wydłużeniem czasu krwawienia i zmniejszeniem agregacji płytek krwi, którego stopień zależy nie tylko od stosunku o3 i o6, ale także od stosowanych leków (rolę odgrywają także leki zawierające acetylosalicylany). Stan ten jest bardzo trudny do osiągnięcia poprzez modyfikację diety, sytuacje te związane są przede wszystkim ze stosowaniem większych dawek kwasów omega-3 z suplementów diety.
