Kurzy ATAC

Doradztwo

Wybrane pytania z konsultacji on-line, która jest integralną częścią organizowanych przez nas kursów.

Adaptogeneza

Adaptogeny to naturalne substancje, które pomagają organizmowi przystosować się do stresu i wspierają prawidłowe funkcjonowanie procesów życiowych. Występuje w niektórych roślinach, które tradycyjnie stosowane są w różnych systemach leczniczych na całym świecie (np. tradycyjna medycyna chińska czy ajurweda). Adaptogeny mogą pomóc poprawić wytrzymałość fizyczną i psychiczną, wesprzeć układ odpornościowy i pomóc organizmowi lepiej radzić sobie ze stresem.
Do najbardziej znanych należą żeń-szeń, ashwagandha, różeniec górski i inne. Rośliny przetwarza się na różne formy – herbaty, nalewki, proszki czy kapsułki.

Witam, większości adaptogenów nie należy przyjmować dłużej niż pół roku. Jak długa powinna być przerwa przed kolejnym użyciem lub cyklem tego samego lub innego adaptogenu? Czy te zioła można dowolnie łączyć? Czy istnieje zalecana ilość lub kombinacja adaptogenów, którą możemy zalecić w „jednym sześciomiesięcznym cyklu”? Czy istnieją kombinacje, które nie są zalecane? Z góry dziękuję za odpowiedź.

Ustawianie cykli jest sprawą wysoce indywidualną, zawsze związaną przede wszystkim z potrzebami (= celem użytkowania) danej osoby. Ogólnie rzecz biorąc, po dłuższej fazie przyjmowania powinna nastąpić krótsza przerwa, rzędu tygodni. Łączenie różnych adaptogenów powinno podlegać pewnym zasadom – przynajmniej wskazane jest unikanie jednoczesnego przyjmowania kilku typowo stymulujących ziół adaptogennych ze względu na możliwe ryzyko przedawkowania, które daje podobne objawy, jak np. kofeina (małym wyjątkiem jest tu krótkotrwałe wysiłki mające na celu maksymalizację pobudzenia u sportowców przed występami) – jest to przede wszystkim maca i rozchodnik, czyli żeń-szeń syberyjski. Każde zioło adaptogenne zawiera substancje wpływające na metabolizm w określony sposób i kierunku. Szukając odpowiednich kombinacji należy wziąć ten fakt pod uwagę i nie stosować jednocześnie ziół o odwrotnym działaniu – np. dziurawca zwyczajnego, który działa harmonizująco na układ nerwowy (w niektórych krajach stosowany jest w leczeniu depresji) i rozchodnika, który wręcz przeciwnie, pobudza pracę układu nerwowego.

Witam, czy osoby po przeszczepie wątroby również mogą stosować proszek klanowy? Dziękuję za odpowiedź.

To połączenie powinno zawsze zostać zatwierdzone przez lekarza prowadzącego. Najprawdopodobniej będzie jednak przeciwny, ponieważ Schizandra wpływa na działanie leków rozkładanych w wątrobie (proszek klanowy wspomaga pracę wątroby), zwiększa poziom takrolimusu (leku immunosupresyjnego) we krwi pacjentów po Udowodniono przeszczepienie wątroby.

Witam, czy żeń-szeń lub inne adaptogeny można stosować w leczeniu chorób autoimmunologicznych? Zakładam, że prawdopodobnie nie wtedy, gdy stosuje się leki immunosupresyjne, ale jeśli choroba utrzymuje się w remisji, a dana osoba nie bierze leków? Dziękuję

To złożony temat. Wybierając fitoterapię, zawsze zależy od tego, jaką chorobę autoimmunologiczną chcesz leczyć, w zależności od tego, która tkanka lub grupa komórek jest dotknięta: - skóra i błony śluzowe (toczeń, łuszczyca, atopowe zapalenie skóry), - stawy i chrząstki (reumatoidalne zapalenie stawów), - układ pokarmowy (choroba Leśniowskiego-Crohna), - gruczoły wydzielania wewnętrznego (cukrzyca autoimmunologiczna, choroba Hashimoto), - układ nerwowy (miastenia, stwardnienie rozsiane). Ponieważ procesy autoimmunologiczne prowadzą do rozwoju stanu zapalnego, konieczne jest również rozważenie, czy zioło powinno pełnić bardziej funkcję immunosupresyjną czy przeciwzapalną. Adaptogeny nie są na tyle immunosupresyjne, aby same zatrzymać proces autoimmunologiczny, dlatego medycyna alternatywna często z nimi współpracuje. W naszych warunkach najczęściej stosuje się dziurawiec zwyczajny i żeń-szeń prawdziwy (także jako uzupełnienie zwykłych leków), które można również łączyć.

Witam, twierdzisz, że adaptogeny nie są odpowiednie dla epileptyków. Chcę zapytać dlaczego i po co? W przypadku, gdy istnieją wyjątki dla niektórych typów padaczki lub dla niektórych typów adaptogenów, jeśli możesz je tutaj wymienić.

Jest to zalecenie ogólne w odniesieniu do całej grupy adaptogenów. Ze względu na specyfikę działania tych substancji na układy organizmu oraz ich praktycznie niemierzalny i dokładnie nieoceniony efekt i wpływ, przedstawia się je jako nieodpowiednie dla epileptyków (powodami są przede wszystkim profilaktyka bezpieczeństwa). Ich eksperymentowanie jest ryzykowne, należy zachować ostrożność w tym kierunku, ponieważ zwiększają ogólną żywotność organizmu i tym samym wpływają na aktywność elektrochemiczną mózgu.

Witam, większości adaptogenów nie należy przyjmować dłużej niż pół roku. Jak długa powinna być przerwa przed kolejnym użyciem lub cyklem tego samego lub innego adaptogenu? Czy te zioła można dowolnie łączyć? Czy istnieje zalecana ilość lub kombinacja adaptogenów, którą możemy zalecić w „jednym sześciomiesięcznym cyklu”? Czy istnieją kombinacje, które nie są zalecane? Z góry dziękuję za odpowiedź.

Ustawianie cykli jest sprawą wysoce indywidualną, zawsze związaną przede wszystkim z potrzebami (= celem użytkowania) danej osoby. Ogólnie rzecz biorąc, po dłuższej fazie przyjmowania powinna nastąpić krótsza przerwa, rzędu tygodni. Łączenie różnych adaptogenów powinno podlegać pewnym zasadom – wskazane jest, aby przynajmniej unikać przyjmowania kilku typowo stymulujących ziół adaptogennych jednocześnie ze względu na możliwe ryzyko przedawkowania, które daje podobne objawy, jak np. kofeina (niewielka wyjątkiem są tu krótkotrwałe wysiłki mające na celu maksymalizację pobudzenia u sportowców przed występami) – są to przede wszystkim maca i rozchodnik, czyli koper syberyjski. Każde zioło adaptogenne zawiera substancje wpływające na metabolizm w określony sposób i kierunku. Szukając odpowiednich kombinacji należy wziąć ten fakt pod uwagę i nie stosować jednocześnie ziół o przeciwstawnym działaniu – np. dziurawca zwyczajnego, który działa harmonizująco na układ nerwowy (powszechnie stosowany jako część w leczeniu depresji) i rozchodnika, który wręcz przeciwnie, stymuluje pracę układu nerwowego.