Witam, ze względu na eliminację substancji antyodżywczych w żywności bardziej korzystne jest ich dokładne podgrzanie - nawet warzyw, ale sądzę, że to również zmniejszy ilość błonnika nierozpuszczalnego i wydaje mi się, że nie jestem w stanie tego zrobić zachowaj stosunek rozpuszczalnego do nierozpuszczalnego 1:3. Co jest ważniejsze dla organizmu? Zredukować substancje antyżywieniowe czy zachować proporcje błonnika rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego? Albo jak można zapewnić jedno i drugie? Mimo że jem wystarczającą ilość owoców i warzyw na surowo i ogólnie mam nadmiar błonnika w mojej diecie, generalnie trudno jest mi zapewnić odpowiednie proporcje błonnika nierozpuszczalnego do błonnika rozpuszczalnego. Jeśli będę częściej gotować warzywa, będzie to równomierne gorzej. Dziękuję za odpowiedź.

Na ilość błonnika rozpuszczalnego nie wpłynie powszechnie stosowana obróbka cieplna warzyw, dlatego proporcje pozostaną takie same. W odniesieniu do błonnika natomiast odpowiednia jest obróbka cieplna, ponieważ zmieni ona strukturę frakcji nierozpuszczalnych i przewód pokarmowy nie będzie tak obciążony. Każda roślina zawiera obie grupy, czyli błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny, zawsze w różnych proporcjach. Na tym poziomie nie da się ich rozdzielić, dlatego ważne jest uwzględnienie czynnika różnorodności w doborze żywności i łączenie źródeł błonnika w taki sposób, aby wynik był jak najbardziej zbliżony do wyimaginowanego maksimum.

Tematy:  Tracić na wadze   Błonnik pokarmowy