Przeciwodżywczy

Witam, chciałbym się dowiedzieć jak to jest z dietą LC z błonnikiem. W związku z tym jestem trochę zdezorientowany wpisem w ZOF, w którym „można” wyekstrahować błonnik do 100g (z moich wartości :)). Rozumiem, że w przypadku białka pozostajemy na tych samych liczbach, co w przypadku HC. Ustawiamy węglowodany na 120-150 g (rozumiem indywidualność, w moim przypadku aplikacja „pozwoliła” mi podnieść aż do 25% całkowitego spożycia. Dodajemy tłuszcze. ALE! A co z błonnikiem? Biorąc pod uwagę, że węglowodany są dość „ posiekanego”, czy nadal pozostaje optymalne 25-35 gramów błonnika? Czy może więcej? (w ZOF oferowano zakres 30-100) Czy też trzymać się 30g na 2000kcal, jak wspomniano w lekcji 6? Jeśli upraszczam pytanie, co powiesz na światłowód w przypadku LC?Dziękuję za odpowiedź i za ten kurs. :)

W przypadku spożycia błonnika obowiązują podobne zasady jak w przypadku białka, tj. jego zalecane spożycie mieści się w stosunkowo wąskim przedziale wartości. Pierwotnie zalecane wartości 25-35 g dziennie dla osoby dorosłej zastąpiono proporcją 15 g błonnika na każde otrzymane 1000 kCal. Dotyczy to zarówno diet HC, jak i LC. Weź pod uwagę, że są to uśrednione wartości zalecane dla dorosłych. Jeżeli te zaczną spadać poniżej dolnej granicy, będzie to objawiać się niedostatecznym odżywieniem kultur probiotycznych w jelitach, zaburzoną perystaltyką jelit i zakłóceniem stabilności pH w poszczególnych odcinkach przewodu pokarmowego. Wręcz przeciwnie, nadmierne spożycie jest ryzykowne ze względu na zwiększone obciążenie mechaniczne ściany jelita, jednocześnie uwydatniają się właściwości antyżywieniowe takiej diety. Chcąc zwiększyć spożycie błonnika należy zadbać o zdrowy przewód pokarmowy i jednocześnie stopniowo dostosowywać się do jego wyższych wartości. Fakt jest taki, że nasi przodkowie-łowcy-zbieracze spożywali ponad 100 g błonnika dziennie, jednak w dzisiejszych czasach przestrzeganie tego nie jest zbyt szczęśliwym pomysłem. Dlatego też górną granicę w zadaniach należy traktować jako mającą wartość czysto edukacyjną.

Witam, interesuje mnie wpływ soli na poziom anty-składników odżywczych. Czy jeśli dodam sól kamienną do wody, w której moczę nasiona i orzechy, spowoduje to większą eliminację składników antyodżywczych? Fermentuję zboża i rośliny strączkowe z bakteriami mlekowymi, czy tutaj też jest sens dodawać soli? Dziękuję za odpowiedź

Próbując zmniejszyć udział substancji antyżywieniowych, warto do maczania użyć mniejszej ilości soli. Dzieje się tak, ponieważ sprzyja aktywacji enzymów, które dezaktywują inhibitory enzymów zawarte w orzechach i nasionach. Rezultatem jest lepszy rozkład kwasu fitynowego, który występuje w dużych stężeniach w orzechach i nasionach (w tym roślinach strączkowych i zbożach). W przypadku fermentacji zbożowej przy użyciu bakterii kwasu mlekowego nie jest bezwzględnie konieczne stosowanie soli, gdyż głównym efektem są właśnie te bakterie, które wytwarzając kwas mlekowy obniżają pH środowiska, co wraz z nieco wyższą temperaturą powoduje jest kluczowym czynnikiem aktywacji enzymów rozkładających fityniany. Ale jeśli użyjesz soli, niczemu nie zaszkodzisz...