Jelita

Witam Panie Jelínek, do zagęszczenia używam skrobi z tapioki lub robię dla syna budyń z perełkami tapioki twierdząc, że jest to skrobia dobra na jelita. W internecie piszą, że zawiera skrobię oporną, a gdzieś, że nie ma jej w wyniku przetwarzania. Czy więc lepiej stosować skrobię ziemniaczaną, jeśli chcę wspierać bakterie jelitowe? I czy prawdą jest, że jeśli ugotujemy płatki owsiane, ryż lub ziemniaki i ostudzimy je, a następnie spożyjemy na zimno, zwiększy się spożycie skrobi opornej? Aplikacja ZOF mi tego nie oblicza, więc czy bezpieczniej jest używać skrobi ziemniaczanej czy soku z surowych ziemniaków? Dziękuję za odpowiedź

Skrobia z tapioki zawiera minimum skrobi opornej ze względu na obróbkę technologiczną surowca. Jeśli zależy Ci na prebiotycznym działaniu diety, stosuj skrobię ziemniaczaną (absolutnie najlepszy jest tłoczony sok ziemniaczany) lub skup się na złożoności w wyborze pokarmów bogatych w błonnik. Obróbka cieplna zmienia strukturę skrobi, po schłodzeniu żywności zawartość skrobi opornej jest zawsze wyższa. W tym sensie korzystniejsze jest spożywanie potraw poddanych obróbce cieplnej na zimno, choć w praktyce zasada ta stosowana jest bardzo sporadycznie. Z tego też powodu do aplikacji ZOF nie włączyliśmy nawet funkcji obliczania skrobi opornej w odniesieniu do obróbki cieplnej żywności, nie ma ona szerszego zastosowania praktycznego.

Witam, jak/kiedy powstają węzły jelitowe? Jak tego uniknąć? Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.

W przypadku niedrożności jelitowej ruch treści pofermentacyjnej w przewodzie pokarmowym spowalnia lub zatrzymuje się. Przyczyną tej niedrożności są najczęściej dwa czynniki: 1. Pierwszy to przeszkoda mechaniczna – duża ilość treści pokarmowej, ciała obce, nowotwory, ewentualnie zrosty i przepukliny. 2. Drugi to zaburzenia motoryki jelit, których najczęstszą przyczyną jest stan zapalny. Dostępną profilaktyką żywieniową jest zajęcie się dietą na poziomie ogólnie znanych zasad racjonalnego odżywiania, tj. regularność, odpowiednia wielkość porcji, unikanie żywności wysokoprzemysłowej, odpowiednie spożycie błonnika. Podstawowe znaczenie ma regularna aktywność fizyczna, która pobudza motorykę jelit.

Witam, Panie Jelínek. Zastanawiam się, jakie są różnice w trawieniu fruktozy i cukru buraczanego. Dlaczego fruktoza może fermentować w jelitach, a cukier nie? Dziękuję za odpowiedź.

W danej sytuacji istnieje kilka czynników, które mogą wpływać na objawy trawienia. Należy rozróżnić: - ilość spożywanego cukru, - jego postać - czystą (np. w napojach) vs. powiązany z innymi składnikami (w żywności), - skład żywności, - aktywność (różnorodność) mikroflory jelitowej. Proces wchłaniania fruktozy jest bardziej złożony niż glukozy (cukry wchłaniają się w drodze różnych reakcji enzymatycznych). Cukier buraczany (sacharoza) składa się z glukozy i fruktozy, przy spożyciu tej samej ilości tego cukru w porównaniu z czystą fruktozą jako słodzikiem, do przewodu pokarmowego trafia o połowę mniej fruktozy. W określonych sytuacjach od tego mogą zależeć również reakcje przewodu pokarmowego. Następne pytanie dotyczy tego, co dokładnie rozumiesz przez „fermentowanie”. Fruktoza (cukier owocowy) jest standardowo zawarta w owocach, które są bogate w rozpuszczalny błonnik. Powoduje to wchłanianie wody w jelitach, przy zjedzeniu dużej ilości owoców może wystąpić uczucie pełności lub wzdęcia (nie jest to jednak „fermentacja w jelitach”).