Wybrane pytania z konsultacji on-line, która jest integralną częścią organizowanych przez nas kursów.
Określenie „zdrowy” jest wysoce względne w odniesieniu do pieczenia lub jakiejkolwiek innej obróbki cieplnej. W przypadku tłuszczów istotne są dwa czynniki: 1. Pierwszy to ich skład (=proporcje kwasów tłuszczowych), 2. Drugi to temperatura dymienia, której należy przestrzegać w kuchni ze względu na powstawanie kwasów tłuszczowych trans. Smalec wieprzowy jest historycznie postrzegany w naszej gastronomii jako standardowe źródło tłuszczu w kuchni gorącej. Faktem jest, że zawiera znaczną ilość tłuszczów nasyconych, które są termostabilne w wyższych temperaturach. Z drugiej strony może zawierać także większą ilość tłuszczów omega-3, co zależy od jakości diety zwierzęcia. Wręcz przeciwnie, są one bardzo termolabilne, dlatego z punktu widzenia współczesnego podejścia do jedzenia nie można powiedzieć, że smalec jest „idealnym” tłuszczem do ciepłej kuchni. Tłuszcz kokosowy jest specyficzny dla aktualnych trendów. Ze względu na swój skład (tłuszcze nasycone), pochodzenie (roślinne) i zapach/smak stał się popularny właśnie do obróbki cieplnej żywności. Jego znaczenie dla zdrowia jest przesadzone, ale jeśli stosuje się go jako dodatek (czyli nie główne i jedyne źródło tłuszczów w kuchni) i nie przejmuje się jego ceną, nie widzę w tym większego problemu.