Cukrzyca

Witam. Według niektórych źródeł (np. David Perlmutter, MD, Drop Acid - https://www.amazon.com/Drop-Acid-Surprising-Controlling-Extraordinary/dp/0316315397) żywienie chorych na cukrzycę opiera się na żywieniu mającym na celu obniżenie poziomu mocznika poziom kwasu do idealnych 4-4,5mg/dl, co jest dość trudne przy redukcji węglowodanów. Jego opinię można podsumować faktem, że zapalenie zwiększa poziom kwasu moczowego, a zwłaszcza fruktozy, która jest bezpośrednio metabolizowana do kwasu moczowego, a największymi winowajcami są pokarmy o dużej zawartości kwasów nukleinowych (takie jak mięso, produkty zawierające drożdże). zwiększenie wartości kwasu moczowego. Jako przykład podaje piwo (również bezalkoholowe, które ma dużą zawartość węglowodanów i jest produkowane na bazie drożdży). Sugeruje wykonanie w domu pomiaru kwasu moczowego we krwi włośniczkowej i mierzenie się na czczo (np. easytouch - https://www.lekarna.cz/vyrobce/easytouch/ ). Podobnie jak w przypadku cukru, jest to prawdopodobnie indywidualna droga dla każdego, przy powszechnych zasadach, że kwas moczowy jest cząsteczką sygnałową, która zwiększa poziom glukozy, podnosi ciśnienie i uruchamia produkcję insuliny, która jako hormon magazynujący chce magazynować tłuszcz w organizmie. Według niego jest to sygnał dla naszych przodków, że gdy jesienią zjemy dojrzały owoc (fruktozę), trzeba podnieść ciśnienie, podnieść poziom cukru (dostarczyć mózg cukrem, żeby coś nas nie zjadło) i odwdzięczymy się odrobiną tłuszczu, bo nadchodzi zima i chcemy ją przetrwać. Jednak według niego przez cały rok sygnalizujemy organizmowi, że nadchodzi zima, ale tak naprawdę ona nigdy nie nadchodzi (być może także dlatego, że mieszkamy w ogrzewanych mieszkaniach). Jakich zasad sugerowałbyś przestrzegać, aby obniżyć poziom kwasu moczowego?

Wszystkie te zasady są uwzględnione w podetapach dostosowania diety, które próbujesz przełożyć na talerz w aplikacji ZOF. W zasadzie chodzi o zrozumienie, że choć zmapowaliśmy poszczególne szlaki metaboliczne poprzez reakcje biochemiczne, to w żywych układach nie działają one w taki sposób, w jaki jesteśmy przyzwyczajeni z oprogramowaniem, czyli na zasadzie zer i jedynek. Jesteśmy wynikiem kilkuset milionów lat rozwoju ewolucyjnego, który zaprogramował systemy w organizmie w sposób nie tylko złożony, ale także złożony, w celu utrzymania zdrowej równowagi, która ma inny zakres elastyczności dla każdego człowieka . Wiemy, że zwiększone spożycie fruktozy prowadzi do powstawania kwasu moczowego, który wchodzi w skład spektrum wskaźników sygnalizujących procesy prozapalne. Mamy określone populacyjnie wartości referencyjne spożycia cukru, w tym fruktozy, jednak przestrzeganie ich nie jest gwarancją sukcesu w przypadku zaburzeń metabolicznych, gdyż organizm tutaj zachowuje się niestandardowo. Nie da się przewidzieć optymalnych wartości spożycia poszczególnych składników odżywczych, ale z drugiej strony powinniśmy wiedzieć, jak przenieść je na talerz, a jednocześnie zachowywać się odpowiedzialnie, rzetelnie monitorując dostępne wskaźniki metaboliczne, wśród których znajduje się mocz kwas w DM niewątpliwie należy. Tutaj również należy wziąć pod uwagę fakt, że metabolizm będzie zachowywał się inaczej w DM1 i DM2. Ponieważ DM2 jest problemem, któremu zawsze towarzyszy stan zapalny, modyfikacje diety powinny zawsze, bez wyjątku, mieć na celu wspieranie czynników przeciwzapalnych. Jest ich wiele, począwszy od monitorowania jakości żywności, ilości białka, cukrów, kwasów tłuszczowych trans, stosunku kwasów tłuszczowych na czele z O3:O6, zawartości błonnika, proporcji podstawowych pierwiastków, wystarczającej ilości witaminy, większe spożycie antyoksydantów... Full " "Sztuczka" polega na tym, że nigdy nie wiadomo z góry, który z wymienionych czynników miał większy, a nawet zasadniczy wpływ na wytłumienie środowiska prozapalnego i ustalenie potencjalnej równowagi metabolicznej. Opłaca się przestrzegać całego spektrum zasad, kontrola spożycia fruktozy to tylko szpilka do stogu siana. W procesie dbania o organizm w DM należy najpierw zrozumieć te zasady ogólnego zachowania układów biologicznych (co obejmuje także pogodzenie się z faktem, że takie są), a następnie przystąpić do ich przenoszenia do talerz i w rezultacie uzbroić się w wystarczającą cierpliwość w oczekiwaniu na wyniki, które ponadto będą się różnić w zależności od osoby.